LOTNICTWO II RP

II RP

W 1918 roku przystąpiono do tworzenia pierwszych polskich jednostek lotniczych. Zgłaszali się do nich Polacy, służący do tej pory w armiach zaborców. 14 listopada 1918 roku po utworzeniu Ministerstwa Spraw Wojskowych rozpoczęła pracę Sekcja Żeglugi Powietrznej Departamentu Technicznego MSWoj. Dowódcą Sekcji został ppłk pilot balonowy Hipolit Łossowski. 5 listopada 1918 roku pierwszy samolot, pilotowany przez por. pil. Stefana Bastyra i obserwatora por. Janusza de Beauriana wystartował z oswobodzonego lotniska Lewandówka we Lwowie, do pierwszego w historii polskiego lotnictwa lotu bojowego.

W dwudziestoleciu międzywojennym polskie lotnictwo wojskowe składało się z

- 1 Pułku Lotniczego w Warszawie zw. 1 Pułkiem Lotniczym „Warszawa"

- 2 Pułku Lotniczego  w Krakowie zw. 2 Pułkiem Lotniczym „Kraków"

- 3  Pułku Lotniczego  w Poznaniu zw. 3 Pułkiem Lotniczym „Poznań"

- 4 Pułku Lotniczego  w Toruniu zorganizowany w 1924 r.

- 5 Pułku Lotniczego  w Lidzie

- 6 Pułku Lotniczego  we Lwowie

- Morski Dywizjon Lotniczy w Pucku

Znakiem rozpoznawczym polskiego lotnictwa wojskowego była biało czerwona szachownica.